نشانه‏ های پیروزی راه سبزامید

نشانه‏ های پیروزی راه سبزامید

"هم خود صبر کنید و هم یکدیگر را به صبر و مقاومت سفارش کنید..."
سوره آل‏عمران، آیه ۲۰۰

ظهر روز ۲۳ خرداد آنگاه که صادق محصولی بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و در میان بهت وحیرت رأی دهندگان، محمود احمدی نژاد را برنده انتخابات اعلام کرد، مطمئنأ هیچگاه تصور نمی شد،که این اعلام،تداوم راه سبز امیدی شود که نتوان آنرا به زور سرکوب از حرکت بازایستاند و مانع از وزیدن نسیم پیروزی آن شد. چرا که:

جنبش سبز، خودجوش، مدنی، مسالمت آمیز، مستقل، هدفمند و دموکراسی خواه از یکطرف با اتحاد، یکپارچگی و هم نوع دوستی ایرانیانی از اقشار، افکار ، عقاید و پوششهای ظاهری متفاوت همراه است و از طرفی همراهی و استواری شجاعانه میرحسین موسوی، خاتمی، کروبی، احزاب اصلاح طلب و ایرانیان خارج از کشور را با خود دارد.این جنبش می رود که شبکه ای اجتماعی بنام (راه سبز امید)را با هدف انسجام بیشتر برگزیند و امید است علاوه بر رهبران فعلی،شخصیتهای دیگری چون عزت اله سحابی و عبداله نوری را نیز در این کادر ببیند.

این جنبش در دوران تبلیغات رسمی، مناظره های تلویزیونی و بویژه حوادث پس از انتخابات به چونان آگاهی سیاسی، خودباوری و قدرت تحلیل گری رخدادها، گفتارها و رفتارها رسیده است که نه تنها ناامیدی را نمی شناسد بلکه در دامها، انحرافات و بازیهایی که برای آن گسترده اند ، نمی افتد. شاهد این مدعا ترفندهایی است که از سوی دولت برای به انحراف و فراموشی کشاندن موضوع انتخابات انجام شد و یا مانورهای قدرت، گفتمانهای تحقیرآمیز و مشتهای آهنینی که در مقابل این جنبش به کار گرفته شد و جملگی کارگر نیفتاد.

در یکی از نمونه های اخیر می توان به برگزاری دادگاههای نمایشی با هدف شکاندن اصلاح طلبان،اثبات عدم تقلب در انتخابات و ناامید کردن مردم اشاره کرد،که نه تنها هیچیک از اهداف طراحان آن برآورده نشد،بلکه ابعاد دیگری از بی قانونیها را آشکار کرد و مردم نشان دادند که همچنان عزیزان دربند را به دیده احترام می نگرند و اعترافاتی از این دست حتی از سوی میرحسین موسوی را نیز غیر قابل باور می دانند.

همراهان جنبش سبز پیروزیهای مسیر را مایه امیدواری و حق مردم می پندارند و نه امتیازی برای سکوت و پایان راه که بواسطه آن اهداف اصلی که همانا برگزاری انتخابات مجدد و اجرای مطالبات آزادی خواهانه، عدالت طلبانه، دموکراسی و حقوق بشر است، فراموش گردد. پیروزی هایی چون عدم پیام تبریک مراجع بزرگ تقلید به احمدی نژاد، صندلی های سبز خالی مجلس و چهره های گرفته در زمان تحلیف، پذیرفته شدن فجایع پس از انتخابات، اثبات شهادت جوانان حتی اگرکه علیرغم اعلام ستاد موسوی مبنی بر آمار اولیه جان باختن 72 نفر، فرمانده کل سپاه اعلام کند:(13 نفر از بسیجیان و حدودأ! 7 نفر از نیروهای مردمی با سابقه بسیجی کشته شده اند درحالیکه از مخالفین و معارضین تنها 9 نفر کشته شده اند)و احمدی نژاد نیز در آمریکا اعلام کند که جان باختگان از طرفداران وی بوده اند و بعنوان مثال روح الامینی را نام برد!

و یا احمدی نژاد به دلیل عدم همراهی جمعی از اصولگرایان با پروژه بازداشت موسوی، خاتمی و کروبی خود مجبور به ورود علنی به این میدان از تریبون نماز جمعه شود، عدم اثبات تهمت انتصاب اعتراضات خودجوش مردم به بیگانگان، اقرار در به رسمیت شناختن جنبش سبز از سوی فرمانده نیروی انتظامی، برکناری دادستان مرتضوی و احتمال قربانی کردن وی بدلیل فجایع کهریزک و یا برکناری های احتمالی دیگر همچون شریعتمداری کیهان، جنتی شورای نگهبان و تغییرات احتمالی در سپاه و نیروی انتظامی تا آزادی زندانیان سیاسی.

جنبش سبز ملت همراهی اکثریت قاطع نخبگان دینی، سیاسی و غیرسیاسی را دارد، نخبگانی که دولت بدون برخورداری از نظرات و حمایت آنان بیش از پیش ناکارآمد خواهد بود. ناکارآمدی که نشانه های آن زودتر از انتظار در حال رخ نمایی است. دیر زمانی نیست که احمدی نژاد با نفت 140 دلار کشور را اداره می کرد و مدعی بود که با نفت 5 دلاری هم می تواند، اما امروز با نفت 65 دلاری نشانه های نتوانستن وی بروز کرده است و با وجود وعده های قبل از انتخابات مبنی بر افزایش حقوق ها، این وعده ها یکی پس از دیگری پس گرفته می شود و در بزرگترین کارخانه کشور -ایران خودرو- زمزمه هایی مبنی بر ورشکستگی شنیده می شود و این متأسفانه آغاز خبرهایی از این دست است.

دولتی که توانسته بود با نفت 10 دلاری مملکت را ادره کند، نه دولت احمدی نژاد بلکه دولت سید محمد خاتمی بود که همراهی بخش عظیمی از نخبگان، مدیران و مشاورانی چون محسن میردامادی، بهزاد نبوی، مصطفی تاجزاده، محسن صفایی فراهانی، سعید حجاریان، عبداله رمضان زاده، محسن امین زاده، فیض اله عرب سرخی، علی تاجرنیا، سعید شیرکوند، علی اصغر خدایاری، احمد زیدآبادی، عباس کوشا، شهاب طباطبایی، عیسی سحرخیز، سعید لیلاز، عبداله مومنی، عبدالفتاح سلطانی، محمدرضا جلایی پور، حمزه غالبی و... را به همراه داشت که جملگی در زندان بوده اند و با وجود آنکه بسیاری از آنها در فرداهای انتخابات بازداشت شدند، ولی ناباورانه متهم به برنامه ریزی و هدایت اعتراضات خودجوش اخیر شده اند!

جنبش سبز با اتحاد، استقلال، نوع دوستی، خودباوری، ابتکارات و روشهای نو، امید به آینده، استقامت، هدفمندی و پرهیز از خشونت از میان موانع متعدد و برخوردهای خشن راه خود را آهسته و پیوسته می پیماید و تنها به پتانسیل های داخلی خود نظر دارد، چنانکه عقب نشینی های دولت برای راضی کردن دولتهای غربی در مذاکرات اخیر را-هرچند نافرجام بداند-موثر در جنبش آگاهانه سبز خود نمی داند. همراهان راه سبز امید ایمان دارند، دیری نخواهد پائید که احمدی نژاد به دلیل بحران ناکارآمدی و عدم مقبولیت مردمی یا مجبور به استعفاء خواهد شد و یا مجلس مجبور به دادن رأی عدم کفایت به او خواهد شد،تا زمینه برای برآورده شدن خواسته های این جنبش مردمی فراهم شود.

رضا احمدی