واقعیت ماجرای تکذیب امضای نامه ۲۹۳ نفر چیست؟

واقعیت ماجرای تکذیب امضای نامه ۲۹۳ نفر چیست؟

ادامه راه سبز «ارس»: در روزهای پایانی هفته گذشته برخی سایت های خبری نزدیک به اقتدارگرایان و کودتاچیان با درج خبری مبنی بر اینکه "بخش قابل توجهی" از امضاهای نامه ۲۹۳ فعال سیاسی و مدنی خطاب به مراجع عظام "جعلی" بوده است، سعی در بی اعتبار کردن این نامه و زیر سئوال بردن صداقت اصلاح طلبان داشتند.

به گزارش نوروز، در خبری که نخستین بار بر روی سایت عصرایران قرار گرفت و پس از آن اکثر سایت های اقتدارگرایان صرفا با تغییر تیتر این خبر دروغین اقدام به انتشار گسترده آن کردند، ادعا شده که " بخش قابل توجهی از امضاهای آن نامه ، جعلی بود و افرادی که نام شان به عنوان امضا کننده ذکر شده بود، ناگهان با تعجب دیدند که نام شان در رسانه های داخلی و خارجی به عنوان نویسندگان نامه مذکور مطرح است و چه تحلیل هایی که حول آنها عنوان نمی شود!".

اما واقعیت چیست؟

واقعیت این است که نامه ۲۹۳ چهره سیاسی، مدنی و روزنامه نگار خطاب به مراجع عظام که در آن از وضعیت فعلی کشور انتقاد شده و همچنین بازتاب گسترده آن و پاسخ مراجع عظام به این نامه، کودتاچیان را سخت برآشفته کرده است.

تا جایی که وزارت اطلاعات بیش از ۱۵ روزنامه نگار را احضار و بازجویی کرد تا نویسنده و منبع انتشار نامه را شناسایی کند.

ماموران امنیتی به روزنامه نگاران احضار شده گفتند که ممنوع الخروج بوده و سه راه در مقابل این روزنامه نگاران گذاشتند: امضای خود را تکذیب کنند یا پرونده آنها به دادگاه فرستاده شود و یا اینکه امضا را تکذیب نکنند اما با وزارت اطلاعات همکاری کنند.

همچنین از این روزنامه نگاران خواسته شد از این پس، هیچ نامه یا بیانیه ای را امضا نکنند در غیر این صورت بازداشت خواهند شد.

اما وزارت اطلاعات در راستای اجرای پروژه خود به موفقیت دست نیافت.

پس از این عدم موفقیت، روزنامه نگاران احضار شده تحت فشار شدید قرار گرفتند تا به طور رسمی اعلام کنند که از وجود چنین نامه ای بی خبر بوده و پس از انتشار آن، نام خود را در ذیل نامه دیده اند و همچنین آنها را مجبور به پس گرفتن رسمی امضای خود کردند.

توجه داشته باشیم که از میان ۱۵ روزنامه نگار احضار شده تنها ۴ نفر امضای خود را پس گرفته اند. حتی برخی از این ۴ روزنامه نگار که از طریق وبلاگ شخصی یا سایت های اجتماعی اقدام به پس گرفتن امضای خود کردند، ابتدا و در اولین احضار و بازجویی علیرغم تهدیدات وزارت اطلاعات از پس گرفتن امضای خود سرباز زده بودند، اما در نهایت با ادامه تهدیدات تلفنی و احضارهای پی درپی که از سوی وزات اطلاعات صورت گرفت، آنها مجبور به این کار شدند.

همانطور که می بینیم آن " بخش قابل توجهی از امضاهای جعلی " که سایت های کودتاگران به آن اشاره می کنند و بر روی آن مانور می دهند، تنها در ۴ امضا از ۲۹۳ امضا خلاصه می شود!! که آن هم صاحبان امضاها تحت فشار مجبور به تکذیب و پس گرفتن نامشان شده اند!

اما با خواندن خبر منتشر شده در سایت های کودتاگران می توان مطمئن شد که اعمال فشار بر روزنامه نگاران برای تکذیب امضای نامه مذکور ادامه خواهد یافت، چرا که همراهان کودتا در خبر خود "پیش بینی" می کنند که " هنوز هم تعدادی از این افراد که تازه از آن [نامه] خبردار شده اند در وبلاگ های خود به تکذیب امضاهایشان می پردازند و این روند همچنان ادامه دارد".

به نظر می رسد وزارت اطلاعات قصد دارد با ادامه احضارها و تحت فشار قرار دادن تعداد بیشتری از روزنامه نگاران آنها را مجبور به تکذیب این نامه و بیخبری از وجود آن کند.

اما کودتاچیان و رسانه های حامی آنها باید بدانند که در این پروژه نیز همچون سایر پروژه های نخ نما و تاریخ مصرف گذشته ای که تاکنون طراحی کرده اند، با شکست مواجه خواهند شد. چرا که امضاکنندگان این نامه پاسخ خود را از مراجع دریافت کرده اند و بازتاب این نامه نیز در سطوح مختلف بسیار گسترده بوده است و تلاش های آنها برای بی اعتبار کردن این نامه راه به جایی نخواهد برد.