سید محمدخاتمی: برای کل ایران و سرنوشت تک تک افراد مملکت نگرانم:« محدود کردن افراط گری‌ها و تفریط گری‌ها مشکل را حل و جامعه را آرام خواهد کرد»، نسبت به عواقب عدم پذیرش بحران در جامعه هشدار داد و نيز هرگونه حرکت ساختارشکنانه را محکوم و مطرود دانست.ادامه مطلب ...

بیانیه شماره ۱۷ میرحسین موسوی درباره وقایع عاشورا و روزهای پس از آن: فرمان اعدام و قتل و زندانی کروبی و موسوی و امثال ما مشکل را حل نخواهد کرد . سخنان روز چهارشنبه میدان انقلاب و قبل از آن نماز جمعه هفته پیش دانشگاه که توسط چهره های منتسب به نظام ایراد گردید، ادامه مطلب ...
بیست و دوم بهمن ، روز فریاد سبز آزادی: امسال در 22 بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی را در حالی تجربه می‌کنیم که جمهوری اسلامی پس از 31 سال در بدترین روزهای خود قرار دارد و دولت کودتایی حاکم، روز به روز بیش از پیش انقلاب بزرگ ملت ایران را به سمت قهقهرا می‌برد و هویت خشن و خون ریز ضد اسلامی خود هر روز بیشتر و بیشتر نمایان می سازد ادامه مطلب ...
مهدی کروبی در نامه ای به مردم ایران راهکارهای خروج از بحران فعلی را در پنج بند مطرح نمود: «انحرافی که از انقلاب ایران صورت گرفته باید اصلاح شود. انقلاب را بی شک صاحبان قدرت منحرف کرده اند و نمی توان بار این انحراف را بر دوش مردم گذاشت. اصلاح این انحراف نیز تنها در گرو اجرای قانون اساسی است. ادامه مطلب ...
No Filter Address: http://0nline.aras-web.tk



غزل ترانه ای برای "بهزاد نبوی" از سعید شریعتی

غزل ترانه ای از سعید شریعتی برای بهزاد نبوی (مرد استوار)


. ادامه راه سبز«ارس»: سعید شریعتی که به تازگی از زندان آزاد شده است، با اشاره به حضور ۱۰ روزه بهزاد نبوی در سلول مجاور خود، غزل ترانه‌ای را که در همان زمان در سلولی در زندان اوین برای چریک پیر سروده بود را در صفحه شخصی خود در فیس بوک منتشر کرد.

شریعتی نوشت: در آخرین روزهای مرداد ماه در سنگین ترین شبها و روزهای بازجویی در حالی كه خسته و در خود فرو رفته بودم سلول كناریم خالی شد و ناگهان صدای گرم و آشنایی تمام حجم انفرادی را روشن كرد. صدای مهربان و همیشه امید بخش مهندس بهزاد نبوی در سالن پیچید كه با انرژی و امید همسایه من می شد.

از آن روز حدود ده روز با هم همسایه بودیم و صدای دعا خواندن و نماز خواندن او عطر ایمان و استقامت را در محیط می پراكند. واقعا نمیدانید كه وقتی از ساعت چهار بعد از ظهر شروع میكرد و نزدیك به هزار بار واژه به واژه و با تأنی روی هر لغت می خواند «امن-یجیب-المضطر-اذا-دعاه- ویكشف- السوء» چه شکوه و شیرینی به آن محیط تلخ می بخشید.

و آنگاه كه نماز می خواند و در ابتدای سوره حمد، الرحمن الرحیم و مالك یوم الدین را با حالت خطاب میخواند و پس از آن ایاك نعبد و ایاك نستعین را زمزمه میكرد، واقعا نمی دانم چندین بار ابهت این همسخنی با خدای مهربان دلم را لرزاند و اشكانم را جاری كرد.

این غزل ترانه را در همان روزها برای او پیرمرد جوان دل و مقاوم تاریخ سیاسی ایران سرودم. زنده باشی مهندس، سالم و پر امید و برقرار.

مرد استوار

مثل كوه استوار مثل رود پر نشید
همچو قله سربلند چون سپیده پر امید

ایستاده چون ستیغ در برابر گزند
چهره ای پر از نشاط سینه ای پر از امید

مظهر صلابت و اسوه مجاهدین
یادگاری از هزار مرد مثل خود شهید

كاش مثل او یكی مرد پای كار بود
كاش مثل او یكی بی شماره میدوید

لحن دلنشین او آیه های نور را
در وجود خسته ام مثل روح می دمید

در میان سوره ها انشراح بود و فتح
در طنین محكمش آیه هایی از حدید

پشت میله های سرد خسته بودم از هوا
دل گرفته از از زمین ناتوان و نا امید

ناگهان برای من لحن گرم پیرمرد
پشت درب آهنین همچو نعمتی رسید

بادهای سرد و گرم در پی وزیدنند
آه ای مسافران با كدام میروید؟

با كدام می روید لیك نیك بنگرید
مرد استوار كیست با كه دست میدهید؟

سی و یکم مرداد ۱۳۸۸
انفرادی ۲–الف بازداشتگاه ۳۲۵ اوین
سعید شریعتی

0 نظرات :: غزل ترانه ای برای "بهزاد نبوی" از سعید شریعتی