حضور یک روزنامه نگار جوان در دادگاه ديروز

حضور یک روزنامه نگار جوان در دادگاه ديروز

. ادامه راه سبز«ارس»: سايت "تا آزادي رونامه نگاران زنداني" نوشت، فشار بر روزنامه‌نگاران و وب‌نویس‌ها در روزهای اخیر ابعاد تازه‌ای یافته است. در دادگاهی که روز شنبه 10ر11ر1388 برای محاکمه‌ی متهمین معترض به نتایج انتخابات که در روز عاشورا در تهران بازداشت شده بودند، یک روزنامه نگار تجربی با نام الف – میم نیز حضور داشت که فیلم اعترافات غم‌انگیز او بارها و بارها از سیمای جمهوری اسلامی پخش شد.

این روزنامه نگار جوان ضمن بیان این‌که: «مادرم عضو گروه مادران صلح بود. پدرم در سال ‌٦٧ به اعدام محکوم شد و عمویم در سال ‌٦٣ به دلایلی از ایران خارج شد.»

وی اشاره کرد: «من در برخی از سایت‌ها مقاله داشتم. با برخی رادیوها مصاحبه کردم. بعد از دوره‌ی زوالی که گروه مذکور طی کردند تنها راه بازنمایی و بازتولید هویت اینها رسانه‌هایی شد که از کیفیت بالایی برخوردار نبودند. ما اینها را خوب می‌دانیم و من منتقدشان بودم. من در مقاله‌ای نوشتم که سابقه‌ی رادیو لندن چه بوده است. وی ادامه داد:‌من به عنوان یک شبه انتقادی همیشه منتقد این دسته بودم و دلم نمی‌خواست آینده‌ام با آن گذشته گره بخورد. به خاطر همین در مجلات ایران قلم زدم.»

او همچنین در این دادگاه گفت: «در صفحات اندیشه چند روزنامه‌ی اصلاح‌طلب فعالیت داشته و مصاحبه‌های زیادی با روشنفکران انجام داده است». وی درباره‌ی اتهامات خود عنوان کرد: «مقالاتی که من می‌نوشتم اگرچه موضوعشان سیاسی بود، اما کاملا یک گرایش فرهنگی داشتم. کار عمده‌ی من نوشتن بود. من تجمعات زیادی نرفتم و در تجمع عاشورا هم نه شعاری دادم و نه تخریبی انجام دادم.»

در ادامه، قاضی صلواتی از متهم پرسید: آیا با انگیزه‌ی سیاسی در تجمع عاشورا شرکت کردید؟ متهم پاسخ داد: «من تنها جایی که با دوستان و همفکرانم کار می‌کردم سایت سرپیچ بود و بعد از انتخابات من هیچ مصاحبه‌ای با رادیوهای خارجی نداشتم. مصاحبه‌ی من با رادیو همبستگی هم برای دفاع از شرکت در انتخابات بود و با رادیو زمانه هم مکالمه‌ای ‌٢ دقیقه‌ای داشتم که گفتم در انتخابات شرکت می‌کنم و دلایل آن اقتصادی و نقد سیاست‌های فرهنگی دولت نهم است.» و البته نکته‌ی جالب توجه در دفاعیات الف – میم این نکته بود که در دادگاه هم مطرح شد، اما متاسفانه از سیما پخش نشده است! الف.م با بیان این‌که من به سیاست‌های اقتصادی و فرهنگی دولت نهم انتقاد داشتم، افزود: «من در روزنامه‌های رسمی فعالیت می‌کردم.»

حال سوال این است چرا یک روزنامه نگار تجربی که هیچ سابقه‌ی مخالفت و معاندت با حکومت را ندارد و در دفاعیات خود نیز تاکید می‌کند که: «پس از انتخابات حاضر به مصاحبه نشدم و مقاله‌ای ننوشتم که کسی را تحریک کنم و در ماه‌های اخیر هم کاملا در روزنامه‌های رسمی مطلب نوشته بودم.» و بار اولی است که بازداشت می‌شود، چنین در دادگاه مورد اتهام غریب و نامانوس برخورداری از گرایشات کمونیستی موسوم به چپ نواندیش، اقدام علیه امنیت کشور، فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی و مصاحبه با رادیو های بیگانه می‌شود. و چرا در لایحه‌ی نماینده‌ی دادستانی سعی شده از یک جوان این‌چنین مجرمی ساخته شود؟

الف – میم یا امید منتظری، همانطور که در دفاعیاتش گفت و از سیمای جمهوری اسلامی نیز پخش شد، فرزند حمید منتظری از جانباختگان اعدام‌های زندانیان سیاسی در سال 1367 است. که همراه با مادرش دستگیر شده و اینک در دادگاه حاضر است. با توجه به اظهارات رسمی وی در دادگاه می‌توان چنین نتیجه گیری کرد که امید منتظری یک روزنامه نگار تجربی و جوان است و کاری بر خلاف حرفه‌ای که انجام می‌داده و طبعاً بر خلاف قانون از وی سر نزده و یا چنین خلافی مرتکب نشده که شایسته‌ی اتهام سنگینی از این قبیل و حضور در دادگاهی این‌چنین باشد.