علي مطهري: گفتم اگر شهید مطهری بود…

علي مطهري: گفتم اگر شهید مطهری بود…

. رحلت فقیه عالیقدر آیت الله حسینعلی منتظری ثلمه یی در اسلام وارد کرد که هیچ چیز جایگزین آن نیست. آیت الله منتظری نزدیک ترین دوست و یار شهید آیت الله مطهری بود.

این دو بزرگوار ۱۱ سال در مدرسه فیضیه هم مباحثه بودند، هشت سال شاگرد مرحوم آیت الله بروجردی در فقه و اصول بوده و دو شاگرد برجسته آن مرجع تقلید به شمار می رفتند. همچنین این دو یار دیرینه در کشف شخصیت امام خمینی(ره) و شناساندن آن عزیز به حوزه علمیه قم نقش اساسی داشتند. ۱۲ سال در محضر آن حکیم فرزانه فلسفه الهی را تلمذ کردند و سپس با پایه ریزی درس اصول فقه امام خمینی مقدمات مرجعیت ایشان را فراهم کردند و دو شاگرد مبرز امام محسوب می شدند.

هر دو بزرگوار چند سالی در درس الهیات شفای ابن سینای مرحوم علامه طباطبایی شرکت داشتند و از اولین شاگردان آن مرحوم به شمار می رفتند. و باز هر دو بزرگوار تابستان ها به اصفهان می رفته و پای درس نهج البلاغه معلم اخلاق و عرفان، مرحوم حاج میرزا علی آقای شیرازی می نشستند. شیخ حسینعلی منتظری اصفهانی و شیخ مرتضی مطهری خراسانی آنچنان با هم یکی بودند که گاهی طلاب، منتظری را خراسانی و مطهری را اصفهانی صدا می کردند و به گفته آیت الله منتظری گاهی که نیاز مالی پیدا می کردیم دست در جیب یکدیگر می کردیم و بعداً به هم خبر می دادیم.

قبل از انقلاب، آیت الله منتظری هرگاه از زندان آزاد می شد مستقیماً به منزل ما می آمد، شاد و خندان و بدون هرگونه گله یی از سختی های زندان. معمولاً به ما بچه ها می گفتند چقدر انگلیسی بلدید و شروع می کردند به احوالپرسی به زبان انگلیسی. گاهی آیه قرآن یا حدیث می خواند و معنی آن را از ما می پرسید. هر وقت خواهر کوچک ما را می دید، می گفت این عروس من است.

شهید محمد منتظری نیز زیاد به منزل ما می آمد و به همین جهت یک بار ساواک به صورت دسته جمعی و مسلحانه به منزل ما هجوم آورد برای بازداشت او اما خوشبختانه در آنجا نبود. گاه که آیت الله منتظری تبعید می شد آیت الله مطهری به هر وسیله ممکن خود را به تبعیدگاه می رساند و به دیدارش می شتافت، همچنان که در جریان بازداشت آیت الله مطهری در قیام ۱۵ خرداد ۴۲ آیت الله منتظری آرام و قرار نداشت.

چند سال پیش در روزهای آخر حصر آیت الله منتظری با دریافت مجوز به دیدن ایشان رفتم. اولین جمله یی که به من گفت این بود؛ علی، دیدی با من چه کردند؟، دلم فرو ریخت. گفتم اگر شهید مطهری بود این طور نمی شد.سخن مرا تایید کرد و یک ساعت و نیم با من درددل کرد. از وضع خودش در آن سال ها و از خاطراتش با شهید مطهری گفت. از جمله مساله رابطه شهید مطهری با آیت الله بروجردی و کدورتی را که میان آنها پدید آمده بود خوب و دقیق توضیح داد و جزییات حوادث در خاطرش بود.